Ekim 08, 2023 tarihinde yayınlandı
Çocuklara ölüm haberi, çocuğun yaşı, bulunulan yer, durum ve koşullar gözetilerek verilmelidir. 3-4 yaş öncesinde ölüm haberinin verilmesi elzem değildir. 4 yaş ve sonrasında ise çok geçmeden bilgi net ve sakin bir şekilde verilmelidir. Ancak 4-7 yaş arasında ölüm çok anlamlandırılamaz. Bu yüzden metaforik ögelerle ölüm anlatılabilir. “Öldü , vefat etti” gibi net ifadeler kullanılmalı, “uyuyor , yolculukta” vb. muğlak ifadelerden kaçınılmalıdır. Ölenlerin toprak altında olduğu söylenilmelidir. Ebedi ayrılık düşüncesi her insanda olduğu gibi çocuğunda yüksek düzeyde anksiyete yaşamasına sebep olur. Bu yüzden cennet ve ahiret kavramlarından çocukların anlayacağı düzeyde bahsedilmelidir. Ölüm haberini verecek kişi, çocuğun ebeveyni ya da duygusal olarak bağ kurduğu kişi olmalıdır. Ölüm haberi bir psikolog ya da ruh sağlığı uzmanı tarafından verilmemelidir. Bu otomatik olarak çocukta “Ölüm, kaldıramayacağım kadar ağır bir yük”, “Psikolog desteği gerekecek kadar aşılamaz bir durum”, “Psikolojik olarak çok güçsüzüm” mesajını oluşturur. Ölümün sonrasında mezar ziyareti yapılmalı, çocuğun mezar başında vakit geçirmesi sağlanmalıdır. Bu şekilde ölüm, çocuk için daha somut bir hale gelecek ve bu durum çocuğun rahatlamasını sağlayacaktır Çocuk istediği takdirde mezara yazılar, resimler götürülebilir; mezar taşına sticker yapıştırılabilir. Bundan sonra çocuğun ölümle ilgili soruları olabilir. Net, kısa ve yalın ifadeler kullanılarak cevaplanmalı. Herkes ölecek mi? Bende ölecek miyim? Vb. sorulara ise “Evet, bir gün herkes ölecek, ama yaşadıktan sonra öleceğiz”, “ Hepimiz öldükten sonra cennette tekrar beraber olacağız” gibi ifadelerle çocuk rahatlatılmalıdır.